-
1 contemptus
despised, despicable, contemptible. -
2 dēspicātus
dēspicātus adj. with sup. [de+SPEC-], in contempt, despised: nos nostramque adulescentiam Habent despicatam, T.— Contemptible, despicable: despicatissimus homo.* * *Idespicata -um, despicatior -or -us, despicatissimus -a -um ADJdespicable, contemptable; that is an object of contempt; despised (L+S)IIdespicata -um, despicatior -or -us, despicatissimus -a -um ADJIIIscorn; contempt; (only DAT L+S) -
3 contemptus
1. 2.contemptus ( - temt-), ūs, m. [contemno], a despising, contemning; contempt, scorn (first freq. since the Aug. per., but esp. so in Quint.; perh. never in Cic., for in Sen. Tranq. 11, 4, prob. the thought only is Ciceronian).I.Act., a despising:II.(naribus labrisque) derisus, contemptus, fastidium significari solet,
Quint. 11, 3, 80:pecuniae,
id. 7, 2, 30:operis,
id. 2, 4, 16:operis et hominum,
id. 11, 3, 136:opinionis,
id. 12, 1, 12:doloris,
id. 12, 2, 30 et saep.:ambitionis,
Tac. A. 6, 45:famae,
id. ib. 4, 38 fin.; cf.:omnis infamiae,
Suet. Ner. 39:sui alienique,
Tac. Or. 29:sui,
Suet. Vit. 14.— Plur.:hunc superbum apparatum... sequebantur contemptus omnium hominum,
Liv. 24, 5, 5.—Pass., a being despised:B.turpis enim ferme contemptus et acris egestas,
Lucr. 3, 65:atque ego contemptūs essem patientior hujus, etc.,
Ov. M. 13, 859:contemptu inter socios nomen Romanum laborare,
Liv. 6, 2, 4; cf. Quint. 12, 8, 14:si contemptum ex humilitate tulerit,
id. 5, 14, 30; Ov. M. 2, 527 al.— In plur., Lucr. 5, 831 and 1277.—Transf., an object of contempt, in phrase contemptui esse or habere, to despise:plerumque hominibus Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,
is despised, Caes. B. G. 2, 30:eviluit, ut contemptui esset,
Suet. Claud. 15:ceteras (caerimonias) contemptui habuit,
id. Aug. 93 init. -
4 contemnendus
contemnendus adj. [P. of contemno], despicable, contemptible, trifling, unworthy of notice: nos: principes minime: (orationes) non contemnendae, respectable: in dicendo: copiae numero, Cs.* * *contemnenda, contemnendum ADJbe despised/neglectedw/negative -- considerable, not negligible
-
5 contemptiō (-temt-)
contemptiō (-temt-) ōnis, f [com- + 1 TEM-], a despising, disregard, contempt, scorn, disdain: rerum humanarum: laborum: deorum, L.: mortis, Cu.: hostibus in contemptionem venire, to be despised by, Cs.: haec res illis contemptionem ad omnīs attulit, in the sight of all, Cs. -
6 contemptus (-temt-)
contemptus (-temt-) adj. with comp. and sup. [P. of contemno], despised, despicable, contemptible, vile, abject: homo: vita: iure viderer, S.: res, H.: vox contemptior: contemptissimorum consulum levitas: per sordem exercitui, Ta. -
7 contemptus (-temt-)
contemptus (-temt-) ūs, m [com-+1 TEM-], a despising, contempt, scorn: alumnae, the slight done to, O.: hunc apparatum sequebantur contemptūs omnium, L.—A being despised, slight received, disagrace: contemptūs patientior huius, O.: contemptu tutus esse, insignificance, L.: Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est, an object of contempt, Cs. -
8 (dēspicātus
-
9 iaceō
iaceō cuī, —, ēre [IA-], to lie, be recumbent, be prostrate, lie at rest: in limine: quorum ad pedes iacuit stratus: mihi ad pedes: in harenā, V.: saxum campo iacebat, V.: gremio mariti, Iu.: somno, V.: humi: lentā sub vite, V.: super corpus, O.— To lie i<*>, be ill: te iacente.—To lie dead, have fallen: Corpora per campos iacebant, V.: inultos imperatores iacere sinere, L.: Arge, iaces! O.: iacuit Catilina cadavere. toto, Iu.—To lie long, linger, tarry, stop: Brundusi.—To lie, be situate: campi, qui Faesulas inter Arretiumque iacent, L.: summo in vertice montis, V.—To lie low, be flat, be level: despiciens terras iacentīs, V.: quaeque iacent valles, O.: Postquam iacuit planum mare, was stilled, Iu.—To lie in ruins, be broken down: fractae et disiectae (arae) iacent, Enn. ap. C.: Thebe iacet, Iu.— To hang loose: crines per colla iacebant, O.: iacentia lora, loose on the neck, O.— Fig., to rest, be inactive, be in retirement: in pace: septimum annum.—To be cast down, be dejected: ut totus iacet: militum iacere animos, L.—To lie prostrate, be powerless: victa iacet pietas, O.: mea numina iacent, V.—To fall, be refuted, be disproved, fail: suis testibus: iacet ratio Peripateticorum. —To lie dormant, be disused, be neglected, be of no avail: omnis hic delectus iacet: iustitia iacet: tibi pecunia.—To be low, be despised, be in no esteem: cum iacerent pretia praediorum, were low: iacere regem pati: pauper ubique iacet, O.—To lie idle, be neglected: cur iacet hoc nomen in adversariis, i. e. is not posted. -
10 indīgnandus
indīgnandus adj. [P. of indignor], to be despised, deserving contempt: (vestis) lecto, O. -
11 neglēctus
neglēctus adj. [P. of neglego], neglected, slighted, despised: ipsi inter nos: castra, L.: religio, Cs.: capilli, dishevelled, O.* * *Ineglecta -um, neglectior -or -us, neglectissimus -a -um ADJdisregarded, not cared for, neglected, ignored; carelessly made/doneIIneglect; fact of taking no notice -
12 sordeō
sordeō —, —, ēre [sordes], to be dirty, be mean, be despised, be unvalued, appear worthless: suis sordere, L.: sordent tibi munera nostra, V.: pretium aetas altera sordet, i. e. seems to me no adequate price, H.* * *sordere, sordui, sorditus Vbe dirty/soiled; seem mean/unworthy/not good enough/common/coarse/vile/ignoble -
13 Thersītēs
Thersītēs ae, m, Θερσίτησ, a Greek who served before Troy, despised for scurrility, O., Iu. —Poet., a contemptible person, Iu. -
14 vīctus
vīctus ūs, m [VIV-], that which sustains life, means of living, sustenance, nourishment, provisions, victuals: tenuis: necessarius: maior pars eorum victūs in lacte... constitit, Cs.: penuria victūs, H.: aliae (apes) victu invigilant (dat.), V.: victui herba (est), Ta.: persequi animantium omnium ortūs, victūs: victūs feri, Tb.: Victibus invidit priorum, i. e. despised the diet, O.—A way of life, mode of living: in victu considerare, quo more sit educatus: hanc consuetudinem victūs cum illā comparandam, i. e. stage of civilization, Cs.: quali igitur victu sapiens utetur? H.* * *living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet -
15 contemptus
Icontempta -um, contemptior -or -us, contemptissimus -a -um ADJdespised, despicable, paltry, mean; contemptible, vileIIcontempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt -
16 contemtus
Icontemta -um, contemtior -or -us, contemtissimus -a -um ADJdespised, despicable, paltry, mean; contemptible, vileIIcontempt/scorn/despising (act/state); ignominy; disregard; object of contempt -
17 despicus
despica, despicum ADJlooking down; despised, desdained (L+S) -
18 cadaver
cădāver, ĕris, n. [cado, I. B. 2.; cf. Isid. Orig. 11, 2, 35, and the Gr. ptôma, from piptô].I. A.Of man:B.taetra cadavera,
Lucr. 2, 415; 3, 719; 4, 682; 6, 1154;6, 1273: aqua cadaveribus inquinata,
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—Freq. of the bodies of slaves, criminals, etc., Cic. Mil. 13, 33; Hor. S. 1, 8, 8; 2, 5, 85.—Of the dead bodies of those who fell in war, Caes. B. G. 7, 77; Sall. C. 61, 4; 61, 8; id. J. 101 fin.; Flor. 2, 6, 18; 3, 2, 85; Val. Max. 7, 6, 5.—Of the body of Caligula, Suet. Calig. 59:semiustum,
id. Dom. 15 al.:informe,
Verg. A. 8, 264.—Esp., as med. t. t. for a corpse:recentia,
Plin. 2, 103, 106, § 233; 11, 37, 70, § 184; Val. Max. 9, 2, ext. 10; Sen. Contr. 10, 34.—Of brutes:* II.aggerat ipsis In stabulis turpi dilapsa cadavera tabo,
Verg. G. 3, 557.—Hence, as a term of reproach of a despised, worthless man, a carcass:ab hoc ejecto cadavere quidquam mihi aut opis aut ornamenti expetebam?
Cic. Pis. 9, 19; 33, 82.—Meton., the remains, ruins of desolated towns: tot oppidŭm cadavera, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4. -
19 contemno
con-temno (also contempno; cf. Ritschl Prol. ad Plaut. p. 103), tempsi (-temsi), temptum (-temtum), 3, v. a., to consider a person or thing as unimportant or of small value, to value little, esteem lightly, contemn, despise, disdain, defy, not to fear, etc. (very freq. in connection with irridere, despicere, non curare, pro nihilo ducere, etc.; opp.: expetere, efferre, timere, metuere, etc.; v. the foll. and cf. aspernor; fre[qacute]. and class. in prose and poetry).I.In gen.A.With things as objects:(β).quodque ea, quae plerique vehementer expetunt, contemnant et pro nihilo ducant,
Cic. Off. 1, 9, 28; id. Fin. 3, 9, 29:corporis voluptatem contemni et reici oportere,
id. Off. 1, 30, 106:illum exercitum prae Gallicanis legionibus... magno opere contemno,
id. Cat. 2, 3, 5:Romam prae suā Capuā irridebunt atque contemnent,
id. Agr. 2, 35, 95:non usque eo L. Catilina rem publicam despexit atque contempsit, ut, etc.,
id. Mur. 37, 78; cf. id. Verr. 1, 3, 9:quam (virtutem)... reliquā ex collatione facile est conterere atque contemnere,
in consequence of, id. Tusc. 5, 30, 85:Isocrates videtur testimonio Platonis aliorum judicia debere contemnere,
id. Or. 13, 41:magna sunt ea, quae dico: noli haec contemnere (= levia habere),
esteem lightly, id. Div. in Caecil. 12, 39: nullam rem in me esse quam ille contemnat (= non timeat), nullam in se quam pertimescat, id. ib. 7, 23; cf.opp. metuere,
id. Imp. Pomp. 15, 43:neque enim refutanda tantum, quae e contrario dicuntur, sed contemnenda, elevanda, ridenda sunt,
Quint. 6, 4, 10 Spald.; cf. id. 4, 1, 38 al. (cf. under II.):imperium meum,
Plaut. As. 2, 4, 10:tuum consilium,
Ter. Hec. 1, 2, 15:mea dona,
Lucr. 1, 48:murmura ponti,
id. 3, 1045:praeclare res humanas,
Cic. Fam. 5, 13, 1:parva ista,
Liv. 6, 41, 8:laborem bene dicendi,
Quint. 1, prooem. 14:metum jurisjurandi,
id. 5, 6, 3:populi voces,
Hor. S. 1, 1, 65:honores,
id. ib. 2, 7, 85:cantus Apollineos prae se,
Ov. M. 11, 155:Antoni gladios potuit contemnere (Cicero),
Juv. 10, 123:paucitatem in hoste,
Curt. 3, 3, 28.— Poet.:nullas illa suis contemnet fletibus aras,
neglect, leave unvisited, Prop. 1, 4, 23. —With inf.:(γ).non contemnas lippus inungi,
Hor. Ep. 1, 1, 29; so,coronari Olympia,
id. ib. 1, 1, 50:mori,
Sen. Phoen. 197. —Absol.:(δ).ut irascatur judex... faveat, contemnat,
Cic. Or. 38, 131; cf. Quint. 9, 1, 23.—In part. fut. pass.:b.quae (amplitudo animi) maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus,
Cic. Tusc. 2, 26, 64:documenta in contemnendis animalibus,
despicable, contemptible, Plin. 8, 29, 43, § 104. —Esp. freq. with a negative:(orationes) non contemnendae saneque tolerabiles,
Cic. Brut. 79, 273; cf. under II.—Poet., of things as subjects, to defy, be safe from, not to fear, to make light of:B.adamantina saxa ictus contemnere sueta,
Lucr. 2, 448; cf. id. 5, 380; 5, 1216; Tib. 1, 3, 37:contemnere ventos, of the island of Delos, because protected from the winds by the surrounding islands,
Verg. A. 3, 77; cf. id. G. 2, 360:contemnunt mediam temeraria lina Charybdim,
Juv. 5, 102.—With personal objects: a te contemni ac despici ac pro nihilo haberi senatum volunt, Cic. Fragm. ap. Non. p. 436, 27:(β).contemni se putant (senes), despici, illudi,
id. Sen. 18, 65; id. Off. 2, 10, 36:omnes istos deridete atque contemnite,
id. de Or. 3, 14, 54; Sall. H. 1, 41, 24 Dietsch; Liv. 22, 39, 20; Quint. 6, 2, 3:contemnere miser,
Hor. S. 2, 3, 14 et saep. —Se contemnere, to put a small value upon one's self, to have an humble or low opinion of one's self. (opp.:sibi satisplacere),
Plaut. Trin. 2, 2, 41; id. Mil. 4, 6, 21; and inversely: se non contemnere, to have a high regard for or estimate of one's self, Cic. Att. 12, 21, 5; id. Phil. 13, 7, 15; Liv. 4, 35, 9:nec (Batavi) tributis contemnuntur,
are humiliated, Tac. G. 29.—Absol.:b.quae res illis contemnentibus perniciei fuit,
Nep. Thras. 2, 2.—In part. fut. pass.:II.ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo,
Cic. Brut. 77, 269; 13, 51; id. Or. 69, 231:copiae neque numero neque genere hominum contemnendae,
Caes. B. C. 3, 110:manus,
i. e. considerable, Suet. Tib. 25.—Esp., to slight, speak contemptuously of, disparage:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
Cic. Mur. 7, 15; id. de Or. 1, 17, 75; 3, 16, 59: populi contemnere voces, Sic. Hor. S. 1, 1, 65.—Hence, contemptus ( - temtus), a, um, P. a., despised, despicable, contemptible, vile, abject (class.):comtemptus et abjectus homo,
Cic. Agr. 2, 34, 93:contempta ac sordida vita,
id. Planc. 5, 12:a vili contemptoque,
Quint. 6, 1, 16:res,
Hor. C. 3, 16, 25 et saep.—With dat.:Trebellius per avaritiam ac sordes contemptus exercitui invisusque,
Tac. H. 1, 60.— Comp.:quae vox potest esso contemptior, quam Milonis Crotoniatae?
Cic. Sen. 9, 27; id. Phil. 3, 6, 16; id. Div. 2, 57, 117; Suet. Tib. 13; id. Ter. 2.— Sup.:contemptissimorum consulum levitas,
Cic. Sest. 16, 36; so Quint. 12, 2, 2; Suet. Dom. 15.— Adv.: contemptē ( - temtē), contemptibly, despicably; only in comp. contemptius, Sen. Brev. Vit. 12, 1; Suet. Dom. 11 (but not Tac. H. 3, 47; v. contemptim). -
20 contempno
con-temno (also contempno; cf. Ritschl Prol. ad Plaut. p. 103), tempsi (-temsi), temptum (-temtum), 3, v. a., to consider a person or thing as unimportant or of small value, to value little, esteem lightly, contemn, despise, disdain, defy, not to fear, etc. (very freq. in connection with irridere, despicere, non curare, pro nihilo ducere, etc.; opp.: expetere, efferre, timere, metuere, etc.; v. the foll. and cf. aspernor; fre[qacute]. and class. in prose and poetry).I.In gen.A.With things as objects:(β).quodque ea, quae plerique vehementer expetunt, contemnant et pro nihilo ducant,
Cic. Off. 1, 9, 28; id. Fin. 3, 9, 29:corporis voluptatem contemni et reici oportere,
id. Off. 1, 30, 106:illum exercitum prae Gallicanis legionibus... magno opere contemno,
id. Cat. 2, 3, 5:Romam prae suā Capuā irridebunt atque contemnent,
id. Agr. 2, 35, 95:non usque eo L. Catilina rem publicam despexit atque contempsit, ut, etc.,
id. Mur. 37, 78; cf. id. Verr. 1, 3, 9:quam (virtutem)... reliquā ex collatione facile est conterere atque contemnere,
in consequence of, id. Tusc. 5, 30, 85:Isocrates videtur testimonio Platonis aliorum judicia debere contemnere,
id. Or. 13, 41:magna sunt ea, quae dico: noli haec contemnere (= levia habere),
esteem lightly, id. Div. in Caecil. 12, 39: nullam rem in me esse quam ille contemnat (= non timeat), nullam in se quam pertimescat, id. ib. 7, 23; cf.opp. metuere,
id. Imp. Pomp. 15, 43:neque enim refutanda tantum, quae e contrario dicuntur, sed contemnenda, elevanda, ridenda sunt,
Quint. 6, 4, 10 Spald.; cf. id. 4, 1, 38 al. (cf. under II.):imperium meum,
Plaut. As. 2, 4, 10:tuum consilium,
Ter. Hec. 1, 2, 15:mea dona,
Lucr. 1, 48:murmura ponti,
id. 3, 1045:praeclare res humanas,
Cic. Fam. 5, 13, 1:parva ista,
Liv. 6, 41, 8:laborem bene dicendi,
Quint. 1, prooem. 14:metum jurisjurandi,
id. 5, 6, 3:populi voces,
Hor. S. 1, 1, 65:honores,
id. ib. 2, 7, 85:cantus Apollineos prae se,
Ov. M. 11, 155:Antoni gladios potuit contemnere (Cicero),
Juv. 10, 123:paucitatem in hoste,
Curt. 3, 3, 28.— Poet.:nullas illa suis contemnet fletibus aras,
neglect, leave unvisited, Prop. 1, 4, 23. —With inf.:(γ).non contemnas lippus inungi,
Hor. Ep. 1, 1, 29; so,coronari Olympia,
id. ib. 1, 1, 50:mori,
Sen. Phoen. 197. —Absol.:(δ).ut irascatur judex... faveat, contemnat,
Cic. Or. 38, 131; cf. Quint. 9, 1, 23.—In part. fut. pass.:b.quae (amplitudo animi) maxime eminet contemnendis et despiciendis doloribus,
Cic. Tusc. 2, 26, 64:documenta in contemnendis animalibus,
despicable, contemptible, Plin. 8, 29, 43, § 104. —Esp. freq. with a negative:(orationes) non contemnendae saneque tolerabiles,
Cic. Brut. 79, 273; cf. under II.—Poet., of things as subjects, to defy, be safe from, not to fear, to make light of:B.adamantina saxa ictus contemnere sueta,
Lucr. 2, 448; cf. id. 5, 380; 5, 1216; Tib. 1, 3, 37:contemnere ventos, of the island of Delos, because protected from the winds by the surrounding islands,
Verg. A. 3, 77; cf. id. G. 2, 360:contemnunt mediam temeraria lina Charybdim,
Juv. 5, 102.—With personal objects: a te contemni ac despici ac pro nihilo haberi senatum volunt, Cic. Fragm. ap. Non. p. 436, 27:(β).contemni se putant (senes), despici, illudi,
id. Sen. 18, 65; id. Off. 2, 10, 36:omnes istos deridete atque contemnite,
id. de Or. 3, 14, 54; Sall. H. 1, 41, 24 Dietsch; Liv. 22, 39, 20; Quint. 6, 2, 3:contemnere miser,
Hor. S. 2, 3, 14 et saep. —Se contemnere, to put a small value upon one's self, to have an humble or low opinion of one's self. (opp.:sibi satisplacere),
Plaut. Trin. 2, 2, 41; id. Mil. 4, 6, 21; and inversely: se non contemnere, to have a high regard for or estimate of one's self, Cic. Att. 12, 21, 5; id. Phil. 13, 7, 15; Liv. 4, 35, 9:nec (Batavi) tributis contemnuntur,
are humiliated, Tac. G. 29.—Absol.:b.quae res illis contemnentibus perniciei fuit,
Nep. Thras. 2, 2.—In part. fut. pass.:II.ne T. quidem Postumius contemnendus in dicendo,
Cic. Brut. 77, 269; 13, 51; id. Or. 69, 231:copiae neque numero neque genere hominum contemnendae,
Caes. B. C. 3, 110:manus,
i. e. considerable, Suet. Tib. 25.—Esp., to slight, speak contemptuously of, disparage:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
Cic. Mur. 7, 15; id. de Or. 1, 17, 75; 3, 16, 59: populi contemnere voces, Sic. Hor. S. 1, 1, 65.—Hence, contemptus ( - temtus), a, um, P. a., despised, despicable, contemptible, vile, abject (class.):comtemptus et abjectus homo,
Cic. Agr. 2, 34, 93:contempta ac sordida vita,
id. Planc. 5, 12:a vili contemptoque,
Quint. 6, 1, 16:res,
Hor. C. 3, 16, 25 et saep.—With dat.:Trebellius per avaritiam ac sordes contemptus exercitui invisusque,
Tac. H. 1, 60.— Comp.:quae vox potest esso contemptior, quam Milonis Crotoniatae?
Cic. Sen. 9, 27; id. Phil. 3, 6, 16; id. Div. 2, 57, 117; Suet. Tib. 13; id. Ter. 2.— Sup.:contemptissimorum consulum levitas,
Cic. Sest. 16, 36; so Quint. 12, 2, 2; Suet. Dom. 15.— Adv.: contemptē ( - temtē), contemptibly, despicably; only in comp. contemptius, Sen. Brev. Vit. 12, 1; Suet. Dom. 11 (but not Tac. H. 3, 47; v. contemptim).
См. также в других словарях:
Despised Icon — One of the two vocalists, Alexandre Erian at 2009 s Ghostfest. Background information Origin Montreal, Quebec, Canada … Wikipedia
Despised Icon — Saltar a navegación, búsqueda Despised Icon Información personal Nacimiento 2002 Origen Montreal, Quebec, Canadá … Wikipedia Español
Despised Icon — Pays d’origine Canada Montréal Genr … Wikipédia en Français
Despised (Seaweed album) — Despised Studio album by Seaweed Released 1991 Recorded 1991 at Reciprocal Recording in Seattle, Washington Genre … Wikipedia
Despised Icon — Alexandre Erian live auf dem Ghostfest 2009 … Deutsch Wikipedia
despised — index base (bad), contemptible, disreputable, notorious Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
Despised Icon — В этой статье не хватает ссылок на источники информации. Информация должна быть проверяема, иначе она может быть поставлена под сомнение и удалена. Вы можете … Википедия
Despised — Infobox Album Name = Despised Type = Album Artist = Seaweed Released = 1991 Genre = Punk Rock, Grunge Length = 28:15 Label = Sub Pop Last album = Seaweed (EP) (1990) This album = Despised (1991) Next album = Weak (1992) Despised is the first full … Wikipedia
Despised — Despise De*spise , v. t. [imp. & p. p. {Despised}; p. pr. & vb. n. {Despising}.] [OF. despis , in some forms of despire to despise, fr. L. despicere, despectum, to look down upon, despise; de + spicere, specere, to look. See {Spy}, and cf.… … The Collaborative International Dictionary of English
despised — adjective Hated; viewed with scorn. The dictators cruelty made him the most despised person in the region … Wiktionary
despised — Synonyms and related words: contemned, declined, declined with thanks, denied, disapproved, discarded, discounted, disdained, disliked, dismissed, disowned, excepted, excluded, forsworn, ignored, lowly, misprized, misunderstood, not considered,… … Moby Thesaurus